‘Gaudete et exsultate (Verheugt u en juicht)’. Dit zijn de eerste woorden, en het is daarmee de titel, van de apostolische exhortatie van paus Franciscus over de roeping tot heiligheid in de wereld van vandaag.
Femke van Dijk (24) is medewerker welzijn in de zorg. Ze reisde begin dit jaar voor het eerst naar een WJD. Katholiekleven.nl sprak haar tijdens de WJD-reünie op zaterdag 16 maart. “Ik had niet echt verwachtingen vooraf, maar ik wilde wel graag meer leren over Maria en over de paus. Over Maria als persoon en haar functie in de Kerk en over waarom we haar vereren. Verder heb ik alles over me heen laten komen.”
“Ik heb deze WJD echt respect gekregen voor Maria. Er gebeurde zoveel in haar leven dat ze niet begreep, en dat ze heeft geaccepteerd. Ze wilde niet op de voorgrond treden, maar was dienstbaar aan Gods bedoeling. Dus ik heb inderdaad meer over Maria geleerd. Door de gesprekken die daarover gingen, ik heb me erin verdiept en er ook over gebeden tot God. Ik heb Hem gevraagd me inzicht te geven, want Hij weet wat er in mijn hart speelt.
Het is een proces. Ik wil God steeds beter leren kennen. Er zijn mensen die heel veel met Maria hebben. Ik ben katholiek opgevoed, maar ik leef in Friesland in een omgeving waar veel protestanten zijn en waar het niet veel over Maria gaat. Ik was wat sceptisch, want God is Vader, Zoon en Heilige Geest. Dus was mijn vraag: waarom Maria? Maar ik begrijp, dat mensen haar als trooster zien en als moeder.
De woorden van Maria tot de engel ‘Mij geschiede naar uw woord’ waren het thema van deze WJD. Ik geloof niet in toeval. Het was niet zomaar dat dit het thema was. Hetzelfde heb ik ervaren tijdens een serie vormingsweekenden. Elk weekend ging precies over een vraag waar ik op dat moment mee bezig was. Het moest zo gaan, geloof ik, omdat God er de leiding in heeft. Ik heb er vele jaren voor gebeden en God gevraagd: hoe kan ik de betekenis van Maria zien?"
“Ik zal de saamhorigheid niet vergeten die ik heb gezien.”
“Tja, en de paus. Ook die wilde ik beter leren kennen. Wat ik heb gezien, is dat het een ‘mensenmens’ is, iemand die onder de mensen is en er niet boven wil staan. Hij zei tegen ons: ik heb gebed nodig. En hij vroeg ons om voor hem te bidden. Ik ben de paus nu meer bewust aan het volgen, me meer aan het verdiepen in wat hij zegt en doet.
Het moment van deze WJD dat er het meest uitspringt, is de aankomst in het gastbisdom Soná. We kwamen daar aan, het was laat en we waren kapot na uren vliegen en daarna een busreis. Maar toen we aankwamen, waren er allemaal mensen aan het zingen en dansen. Zij waren één brok energie en daar kreeg ik ook weer nieuwe energie van. En natuurlijk de aanbidding en de stilte op het veld tijdens de wake voor de slotviering op zondag.
En ik zal de saamhorigheid niet vergeten die ik daar heb gezien. Het met z’n allen dansen en op straat feesten. Dat is cultureel, maar het heeft ook te maken met geloof, want geloof is een feest. Het is vreugde. Je hebt vreugde en je hebt vreugde. Ook al voel je je naar, dan nog kun je blij zijn, omdat God bij ons is. Hij heeft ons gered en bevrijd.”
